Op 20 april presenteerde Beer Visser haar boek Iduna’s appels in de Haagse reisboekenwinkel Stanley & Livingstone. Het was de feestelijke afsluiting van het door Uitgeverij Raaf georganiseerde evenement Dwars door Noorwegen. Het is Beers vierde reisboek en het eerste boek dat is uitgegeven door Uitgeverij Raaf. Tijd voor een interview.
“Iduna’s appels is een dwars-door-boek, een reeks die ik bedacht nadat ik terugkwam van een reis door Madagaskar. Ik hield een blog bij over die reis op Afrika-Nieuws, en daar kwamen veel enthousiaste reacties op. Bij terugkomst besloot ik de blogs te bundelen in een boek en na elk verhaal achtergrondinformatie toe te voegen over alles wat er in dat verhaal op mijn pad kwam. Dat leverde veel interessante informatie op omdat het daardoor ging over andere dingen dan in de standaardgidsen. Het werd een boek dat ik zelf graag had willen lezen voordat ik naar Madagaskar afreisde: een persoonlijk reisverhaal aangevuld met wetenswaardigheden. Tijdens de productie van het boek vond ik zoveel nieuwe informatie dat ik per hoofdstuk webpagina’s ben gaan inrichten met nog meer achtergrondinformatie, linkjes, video’s, foto’s en tips. Elk hoofdstuk in het boek werd voorzien van een QR-code naar de bijbehorende webpagina. Het boek en die webpagina’s samen vormden een bron van informatie over Madagaskar. Het concept van de dwars-door-reeks was geboren.”
De dwars-door-boeken
In 2019 presenteerde ze Het zingen van de indri en was het eerste dwars-door-boek een feit. Ze gaf het uit met Passionate Nomads, een reisverhalenplatform waarvan ze destijds mede-eigenaar was. Er volgden nog twee andere dwars-door-boeken van haar hand: Dondervogel – dwars over Vancouver Island en De blauwe bol – dwars door Den Haag. “Dat laatste schreef ik tijdens de pandemie. Ik was van plan geweest om dat jaar weer een lange reis te maken. Omdat dat niet kon, besloot ik door mijn eigen stad te reizen en daar een reisboek over te maken. Het leverde een verrassend boek op, niet in de laatste plaats voor mezelf!”
Je hebt verre reizen gemaakt: je was in Australië, reisde door de VS, Kenia, Congo: waarom viel je keuze deze keer op Noorwegen?
“Ooit vloog ik over Groenland, op weg naar Brits-Columbia. Vanuit het vliegtuig was goed te zien hoe hard de ijskap daar aan het smelten was. Ik besloot ter plekke om minder te gaan vliegen. Europa is immers ook prachtig. Het werd Noorwegen om het simpele feit dat ik niet eerder in Scandinavië was geweest. En dat Noorse allemansrecht sprak mij aan, het recht om overal buiten de bebouwde kom je tentje te mogen opzetten.”
En: hoe beviel het?
“Daar ben ik dubbel over. Dat lag overigens niet aan het land; de natuur is werkelijk schitterend. Ik heb heel veel moois gezien. Maar als reiziger kon ik er maar moeilijk aarden. Het was mij vaak te georganiseerd, te voorspelbaar, tegen het saaie aan soms. Ik houd wel van wat chaos. Het werd me niet gemakkelijk gemaakt met de waan van de dag mee te gaan, een van de charmes van het reizen. Op het laatste moment besluiten door te reizen of juist een dag langer ergens willen blijven, kan niet zomaar of kost veel geld in dit toch al dure land. En voordat je het weet, wandel je een toeristenfuik in. Zo is de bejubelde stad Bergen gedegradeerd tot één grote toeristische attractie. Geef mij Oslo maar! Of zelfs het op het eerste gezicht onaantrekkelijke Bodø, waar het onder de oppervlakte borrelt en bruist van creativiteit. Maar hoe dan ook: het hoeft niet altijd feest te zijn op reis. Het is sowieso interessant om een land te ontdekken. Zolang ik nieuwe inzichten krijg en inspiratie vind voor mooie verhalen, is het voor mij de moeite waard. Naarmate ik naar het noorden reisde, werden de mensen trouwens wel flexibeler, en werd er meer gelachen. Daar wonen de Sami, en dat zijn andere mensen dan de Noren in het zuiden.”
Wat verraste je? En wat viel tegen?
“Om met de laatste te beginnen: wat me echt tegenviel was de Flåmsbana, de treinrit van Voss naar Flåm. Het wordt gepresenteerd als een van de mooiste treinreizen ter wereld, wat klakkeloos is overgenomen door reisgidsen en reisbloggers. Maar dat is echt grote onzin. De helft van de rit gaat door tunnels en zit je naar je eigen spiegelbeeld te staren. Mocht je per se naar Flåm willen, wat een uitgesproken toeristendorp is, dan kun je ook de veerboot door de Naeroyfjord nemen: veel mooier én goedkoper. En wat mij verraste? De Lofoten! Als je maar naar één plek kunt gaan in Noorwegen, ga daar dan heen. Een prachtige archipel boven de poolcirkel met witte stranden, een mintgroene zee en een indrukwekkende omgeving waar je fantastisch kunt wandelen. Maar doe dat wel buiten het seizoen. In de zomer deel je deze eilanden met een miljoen toeristen. Voor meer tips raad ik vooral Iduna’s appels aan!”
Nog meer boeken die je aanraadt aan mensen die naar Noorwegen gaan?
“Ik vind het het leukst om boeken van schrijvers te lezen uit het land waar ik doorheen reis tijdens de reis zelf. In bijna alle Noorse boekhandels is een Engelse sectie te vinden met vertalingen van Noorse schrijvers. In Oslo las ik Honger van Knut Hamsun, dat zich afspeelt in die stad, die toen nog Christiania heette. Een fenomenaal boek van een omstreden maar geniale schrijver waar je beslist een paar boeken van moet lezen. En Doppler van Erlend Loe, over een man die het burgerlijke leven in Oslo zat is en in de bossen rondom de stad gaat leven met een elandenkalf. Paarden stelen van Per Petterson, ook prachtig. In Lom moest ik een pauze inlassen omdat ik mijn knieën had overbelast met al dat gewandel in de bergen. Van ellende dook ik maar in een boek met Noordse mythen en sagen, ook erg de moeite waard. Daarin ontdekte ik trouwens Iduna, de godin met de appels van onsterfelijkheid. Geïnspireerd door haar schreef ik het titelverhaal. Ik zat midden in een wandelparadijs terwijl ik nauwelijks kon lopen. Ik had wel zo’n appel kunnen gebruiken!”
Tot slot: wat zijn de volgende plannen?
“Qua reizen? Binnenkort ga ik de Eifelsteig eens afmaken. Ik moet nog een paar etappes van dat langeafstandwandelpad, dat loopt van Aken naar Trier. Een lange reis zit nog niet in de planning. Ik ben niet zo’n planner. Bovendien ben ik net Uitgeverij Raaf gestart. Daar staat wel een aantal projecten in de steigers. Ik wil niet alleen boeken maken, maar ook experimenteren met andere manieren om verhalen te vertellen. De komende tijd gaan we in ieder geval samen met de Bomenstichting Den Haag een mooi magazine maken over Haagse bomen ter ere van hun 10-jarig jubileum. En ik ga aan de slag met het fotoproject Hotelkamerverhalen. Daarover een andere keer!”